Wonen in Loo, stemmen in Huissen

Typografische kapitalen zijn uitgevonden om genieten met hoofdletters te kunnen schrijven. In de tuin van Martien Reijers en Mirjam Grob met de Rijn haast aan je voeten, de zon op je toet, een kopje koffie onder handbereik en voorbijvarende schepen als een steeds wisselend uitzicht lijkt genieten de overtreffende vorm van genot.

Zo puur, zo stil is de Middelwaard, ooit een eilandje in de Rijn, nu de woon- en werkplek van Martien, Mirjam en hun twee zonen.

Koeien met smaak
Martien Reijers en Mirjam Grob runnen in de Middelwaard een biologisch boerenbedrijf. Een koppeltje koeien voor het vlees en daarnaast de oesterzwammenkwekerij als belangrijkste inkomstenbron. Mirjam vertelt: “Een aantal keren per jaar laten we een koe slachten. Het vlees gaat rechtstreeks in pakketten naar onze klanten. Het is puur biologisch; de dieren lopen het hele seizoen in ruime sappige weilanden vol kruiden en krijgen als dagelijkse aanvulling oesterzwammensteeltjes. Ze zijn er gek op en komen altijd op een drafje aanrennen als ik de kruiwagen de wei inrijd. Door hun mineralen en sporenelementen vormen de steeltjes een prima toevoeging aan het normale rantsoen.” Mirjam wijst op het koppeltje koeien dat zich net tegoed doet aan een frisse wei. “Hoe lekker ze de oesterzwammensteeltjes ook vinden, een nieuwe kruidige wei bevalt nog beter.”

Vlees of groente
Martien: “We staan momenteel een beetje in tweestrijd of we het aantal koeien gaan uitbreiden of dat een verdere investering in het zelf vermeerderen van het broed van de oesterzwammen een betere keus is. Met onze manier van bedrijfsvoering roeien we wat tegen de stroom in. De meeste oesterzwammenkwekers specialiseren zich steeds meer als louter plukbedrijf, terwijl wij er juist alles aan doen om het hele proces in de hand te krijgen. Op het vermeerderen van het broed na, doen we alles al zelf. Dat betekent het maken van de voedingsbodem waarin later de zwammen groeien. Het enten van de voedingsbodem met het broed, het laten doorgroeien met het mycelium en uiteindelijk het oogsten van de zwammen. Natuurlijk kost dat veel tijd en energie, maar deze bedrijfsvoering sluit aan bij onze manier van denken. Dat is biologisch, liever nog willen we biologisch dynamisch werken.”

Elimineren
Het kweken van oesterzwammen is een bewerkelijk proces. Martien: “na 30 jaar heb ik het kweekproces redelijk in de vingers en lig ik niet meer wakker van een vlucht paddenstoelen. Al blijft het een natuurproduct dat op elke weersverandering reageert en waarbij alles, de luchtvochtigheid, de hoeveelheid zon, de temperatuur invloed heeft. Kijk nu eens naar gisteren. ’s Nachts heel koud, bijna tegen het vriespunt, overdag felle zonneschijn. Die verschillen tussen dag en nacht zijn groot. De extremen in het weer zijn het moeilijkst te hanteren, zoals heel warme zomers of echte kou in de winter. Eén spannend moment in het hele kweekproces blijft onveranderd. Dat is als de schone, gepasteuriseerde en al geënte voedingsbodem in de kweekzakken wordt gestopt. Dat heel korte moment is het gevoeligste onderdeel in het proces. Snel werken is de remedie om vliegjes en onkruidschimmels, die we met het pasteuriseren hebben geëlimineerd, in het broed te voorkomen.”

Kleurig
Als je de bakjes met veelal kleine, beschadigde en vaak wat onooglijk aandoende grijze oesterzwammen uit de supermarkten op je netvlies hebt, zijn de oogstruimten bij Martien en Mirjam een ware eye-opener. Naast de grijze, zijn er zwavelgele en roze oesterzwammen, groeien er robuuste koningsoesterzwammen en tref je er shiitakes, donkerbruine pioppino’s en hazelnootkleurige nameco’s aan. Een waar snoeppalet aan paddenstoelen. Nooit in aanraking geweest met meststoffen, bijvoedings-, ontsmettings- of bestrijdingsmiddelen, wel met veel liefde en aandacht gekweekt.

Wonen in Loo, stemmen in Huissen
Martien en Mirjam wonen in Loo, gemeente Duiven, maar vragen hun paspoort in de gemeente Lingewaard aan en stemmen ook aan de overkant van het water. “Hoe dat zit? Het is niet zo ingewikkeld, we gaan even terug in de tijd” zegt Martien. “Rond 1600 ontstond in de toen nog vlechtende Rijn (de rivier vormt zich door middel van kanaaltjes die in elkaar overgaan en elkaar kruisen, als de strengen van een vlecht) een eilandje. In latere publicaties wordt het eiland ‘De Bessem’ genoemd. Tussen het Pruisische en het Cleefse gebied was bepaald dat de eilanden in de Rijn tot het Ambt Huissen behoorden. Dat gold ook voor ‘De Bessem’. In de loop der tijd raakte het eiland tegen de Loose kant bij Duiven ‘aangezand’. Een grenscorrectie heeft er nooit plaatsgevonden en daarom maakt de Middelwaard nog altijd deel uit van de gemeente Lingewaard. De geschiedenis vertelt ook dat er zo tussen 1836 en 1879 een steenfabriek op de Middelwaard heeft gestaan.” De boerderij waar Mirjam en Martien in wonen is een gemeentelijk monument uit ca. 1850. De T-boerderij is met de voorgevel gericht op de Rijn en met de stalzijde op de dijk. De beste plek is voor de boer en boerin: koffiedrinken aan de Rijn.

Lekker naar de Boer
In het derde weekend van juni zetten door het hele land allerlei biologische bedrijven hun deuren open. Ook Martien en Mirjam doen mee en wel op zaterdag 18 juni. Van 11.00 – 17.00 uur is iedereen op de Middelwaard welkom om naar de koeien te kijken en met eigen ogen de oesterzwammenpracht te aanschouwen. Meer informatie: Lekker naar de Boer.
Interesse om je gasten eens met roze oesterzwammen te verrassen? Kijk voor huisverkoop op De Middelwaard.
door José Vleeming